مهدیه پورشاد در این نشست با تبیین مفهوم تعارض اجتماعی، اظهار کرد: تعارض اجتماعی پدیده‌ای ساختاری، اجتماعی و اجتناب‌ناپذیر است که ریشه در نابرابری‌ها، تفاوت منافع، قدرت و ادراک‌های اجتماعی دارد و لزوماً پدیده‌ای منفی تلقی نمی‌شود.

وی با اشاره به دیدگاه‌های جامعه‌شناسی و روان‌شناسی اجتماعی افزود: نادیده گرفتن تعارضات اجتماعی در پروژه‌های توسعه‌ای، به‌ویژه در سکونتگاه‌های ناکارآمد، می‌تواند منجر به مقاومت اجتماعی، بی‌اعتمادی و شکست پروژه‌ها شود.

این متخصص برنامه‌ریزی شهری با معرفی انواع تعارضات اجتماعی از جمله تعارضات درون‌فردی، بین‌فردی، گروهی، ساختاری و پنهان، تأکید کرد: شناخت نوع تعارض و انتخاب راهکار متناسب، مرز میان موفقیت و شکست پروژه‌های بازآفرینی شهری را تعیین می‌کند.

پورشاد راهکارهایی همچون مشارکت واقعی ذی‌نفعان، شفافیت و اطلاع‌رسانی مستمر، جبران منصفانه خسارت‌ها، استفاده از میانجی‌های اجتماعی مورد اعتماد و نهادینه‌سازی مدیریت تعارض در سیاست‌گذاری شهری را از الزامات مدیریت مؤثر تعارضات اجتماعی برشمرد.

در پایان نشست، شرکت‌کنندگان به بیان تجربیات خود در مواجهه با تعارضات اجتماعی در پروژه‌های بازآفرینی پرداختند و بر ضرورت تقویت رویکردهای مشارکتی و اجتماعی در مدیریت شهری تأکید شد.