سه‌شنبه ۱۳۹۵/۰۸/۱۱

از سوي سازمان فرهنگي ورزشي شهرداري قزوين؛

همايش رايگان ورزش سالمندي و آرتروز ويژه بانوان برگزار شد

همايش ورزش سالمندي و آرتروز ويژه بانوان سالمند با شعار «سالمندي پايان زندگي نيست» به همت سازمان فرهنگي ورزشي شهرداري قزوين با هدف ارتقاي سطح تواتمندي و بهبود کيفيت زندگي شهروندان قزويني در سالن آمفي تئاتر بانو حضرت زهرا (س) اين سازمان برگزار شد.

به گزارش روابط عمومي سازمان فرهنگي ورزشي شهرداري قزوين؛ عطاري، عضو هيئت علمي دانشگاه آزاد اسلامي قزوين در اين همايش گفت: با توجه به اهميت دوران سالمندي و ضرورت تمهيد برنامه‌هاي تمريني مناسب، هدف از همايش حاضر بررسي تاثير ورزش درماني (تاي چي) بر عوامل منتخب آمادگي جسماني موثر بر تعادل و زمين خوردن زنان سالمند مبتلا به آرتروز زانو مي‌باشد.

الهام عطاري، ايجاد آگاهي از تأثير ورزش در پيشگيري از زمين خوردن و بهبود آرتروز، توجه سازمان‌ها و نهادهاي فرهنگي به مسائل مربوط به سالمندي و ايجاد انگيزه براي شرکت در فعاليت ورزشي را از ديگر اهداف کلي برگزاري اين همايش برشمرد.

وي اضافه کرد: با پيشرفت بهداشت و مراقبت‎هاي پيشگيرانه و کنترل بيماري هاي واگيردار، طول عمر انسان افزايش يافته و شمار سالمندان در کشورهاي پيشرفته و نيز در حال توسعه به شدت در حال افزايش است.

اين کارشناس رفتار حرکتي اظهار کرد: در ايران نيز بر اساس آخرين آمارها هم اکنون هفت درصد جمعيت کشور را قشر سالمند تشکيل مي دهد، از اين رو شناسايي مشکلات و مسائل سالمندان با هدف ارتقاي سلامت آن‌ها ضروري است و بر اساس مطالعات و شواهد عيني با افزايش سن مشکلات شناختي و حرکتي همچون آلزايمر، آرتروز و خطر افتادن در سالمندان افزايش مي يابد که اين امر مي تواند عاملي مخاطره انگيز در تمامي ابعاد زندگي سالمندان باشد.

به گفته وي اين روند رو به افزايش جمعيت سالمندان توجه بيشتر به اين جامعه را بيش از پيش ضروري مي سازد،اين مهم يکي از نگراني هاي سالمندان در دو دهه اخير که بخش وسيعي از پژوهش هاي سالمندي را نيز به خود اختصاص داده است.

عطاري اضافه کرد: مسئله افتادن و عواقب آن و ملاحظات تندرستي مرتبط با آن است افتادن به عنوان رويدادي شناخته مي شود که زمين خوردن ناخواسته فرد منجر مي شود و يک سوم سالمندان،حداقل يک بار افتادن در سال را تجربه مي کنند و اين آمار در سالمندان 1/57 درصد مي باشد از اين تعداد 4/42 درصد پس از افتادن قادر به برخاستن نبوده و براي برخاستن به کمک نياز داشته اند.

اين کارشناس رفتار حرکتي افزود:تعداد افتادن با افزايش سن و افزايش براي برخاستن، به کمک نياز داشته اند،تعداد افتادن ها با افزايش سن و افزايش معلوليت بيشتر مي شود بين 30 تا 82 درصد افتادن ها به سطوحي از آسيب از کم تا جدي و 6 تا 25 درصد به شکستگي منجر مي شود.

عطاري افزود:افتادن ها علاوه بر رابطه اي که با افت فعاليت هاي اجتماعي افت و محدود شدن فعاليت جسماني،ضعف جسماني عمومي و اجتناب از فعاليت ها و کاهش کيفيت زندگي دارد موجب ترس از افتادن نيز مي شود با ورود به دوره سالمندي تغييراتي در عملکرد سيستم‌هاي اسکلتي –عضلاني،دهليزي و ... به عنوان سيستم هاي فيزيولوژيک درگير در تعادل رخ مي دهد که يکي از علل اصلي زمين خوردن به شمار مي رود.

وي اظهار کرد: ز سوي ديگر فعاليت بدني نقش مهمي در حفظ کارکردهاي شناختي و حرکتي سالمندان دارد، امروزه بيش از پيش آشکار شده است که افراد مسن مي توانند با تمرينات ورزشي سازگاري حاصل کنند و ظرفيت کار بدني خود را توسعه يا بهبود بخشند و هر چه دفعات مشارکت در فعاليت هاي ورزشي در افراد سالمند بيشتر باشد،اثرهاي سودمند آن از منظر افزايش طول عمر و کاهش علائم افسردگي بيشتر خواهد شد.

عطاري افزود:به طور کلي،در کشورهاي آسياي جنوب شرقي، تمرينات خاصي وجود دارد که به منظور آرامسازي مورد استفاده قرار مي گيرد تاي چاي، تمرينات کوک سان دو و يوگا تمرينات سنتي آرام سازي سالمندان کشور کره و چين مي باشد، اين تمرينات مشتمل بر يک سري از حرکات با شدت کم است که در سه بخش تمرينات گرم کردن، حرکات تنفسي و حرکات سرد کردن صورت مي پذيرد و باعث افزايش قدرت بدني و رواني و افزايش تعادل و انعطاف پذيري مي شود.

وي خاطرنشان کرد:با توجه به تعداد کم مطالعات در زمينه زمين خوردن سالمندان در ايران به خصوص در سالمندان مقيم جامعه و همچنين به علت تفاوت هاي موجود از نظر وضعيت سلامتي، شرابط اجتماعي و اقتصادي سالمندان در کشورهاي مختلف نتايج مطالعات انجام شده در ديگر کشورها قابل تعميم به جامعه سالمندان ايران نمي باشند از طرفي شناخت دقيق اپيدميولوژي زمين خوردن و يافتن عوامل و فاکتورهاي دخيل در آن مي تواند به ارائه دهندگان خدمات به سالمندان کمک کرده تا مداخلات  انجام شده در ديگر کشورها قابل تعميم به جامعه سالمندان ايران نمي باشند.

اين کارشناس رفتار حرکتي افزود:از طرفي شناخت دقيق اپيدميولوژي زمين خوردن و يافتن عوامل و فاکتورهاي دخيل در آن مي توان به ارائه دهندگان خدمات به سالمندان کمک کرده تا مداخلات مناسبي را جهت کنترل اين عوامل برنامه ريزي کنند و بتوانند حداکثر پيشگيري را در خصوص زمين خوردن و عوارض ناشي از آن به عمل آودند.

وي بر اهميت آموزش سالمندان، خانواده ها و مراقبينشان تاکيد کرد و از مسئولان خواست تا برنامه هاي ريزي مناسب هزينه هاي ناشي از مراقبت سالمندان را کاهش دهند.

 

 

تصاویر مرتبط