اين قلعه که بيدلان نيز خوانده مي شود در نزديکي روستاي باغدشت و برفراز قله اي که 1851 متر از سطح دريا ارتفاع دارد، واقع شده است. بايد اين دژ را از استراتژيک ترين قلاع دفاعي اسماعيليان برشمرد، زيرا در محل تقاطع طالقان رود و الموت رود قرار گرفته و به خاطر تسلطش بر سراسر منطقه، گلوگاه مهمي براي رويارويي با مهاجماني است که به دره گام مي گذارند. راه دسترسي به دژ بيدلان بسيار دشوار است و به دره هايي با عمق بيش از 600 متر منتهي مي گردد که با ديواره هاي بلند و برج هاي مستحکم تسخيرناپذير مي نمايد. وجود 8 مخزن بزرگ آب که با عرض تقريبي 1/75 و در ازاي 6 تا 16 متري در دل سنگ کنده شده اند از عزم جدي قلعه نشينان براي پايداري در محاصره هاي طولاني حکايت دارد. ويژگي منحصر بفرد دژ شيرکوه قلعه اي ايذايي است که در 3/5 کيلومتري غرب آن قرار دارد و برجک ناميده مي شود و براي اشراف کامل به عبورکنندگان از تنگه طالقان ساخته شده است که با تعبيه دريچه اي در پايين آن بر سر مهاجمان سنگ و نفت شعله ور فرو ريخته اند. غير از بقاياي ديواره ها، برج ها، گذرگاه سرپوشيده و سنگرهاي نگهباني کنده شده در دل تخته سنگها تنوري سنگي به ارتفاع 1/60 و قطر 1/75 متر را بايد از آثار دژشيرکوه نام برد.